Kam lindur në kohë të liga,

(Kam lindur në kohë të liga,

Kam jetuar në kohë të vrullshme,

Po jetoj në kohë të turbullta

Do të vdes një ditë dhe do ta jetoj kohën time të pajetuar)

Unë kam lindur shekullin e kaluar

Mijëvjeçarin e shkuar kam lindur unë

Kam lindur në kohë të errta

Në kohë hijenash dhe korbash linda unë

Kam lindur në kohë kur hijenat çdo ditë prodhonin ushqim për korbat

Dhe korbat gjithmonë ishin të uritur

Kam lindur në kohë që po ti besoje Zotit shkoje drejt ferrit

Po ti besoje partisë -shtet dhe komandantit të saj të jepnin “Fletë-nderit”

Kam lindur në ato kohë kur sigurimi i bukës së gojës

Dhe mbrojtja e Atëdheut prej askujt

ishin detyrë mbi detyrat

Kam lindur në kohë kur togëfjalëshi “ liri – demokraci” ndalohej me ligj

Dhe ligjin e bënin injorantët, horat, batakxhinjtë dhe lëtyrat.

Kam lindur në kohë kur na ndalohej të shihnim më larg se majat e këpucëve tona

Shumica në majat e këpucëve shihte gishtin e madh të këmbës

Se këpucët qenë gjithmonë të grisura

Kam lindur në kohë kur përtej detit jetonin armiqtë tanë kapitalistë

Përtej kufijve tokësorë jetonin vellezërit tanë të gjakut por që ishin titistë, revizionistë e shovinistë

Kam lindur në kohë kur ishim të rrethuar vetëm nga armiq.

Por jo vetëm të rrethuar se ata,

Armiqtë kishin depërtuar kudo deri në kërvat.

Miq kishim dreqin dhe të birin e tij.

Dhe prisheshim me ta çdo pesëvjeçar.

Kam lindur në kohë kur fjala bënte mort dhe në mort s’të vinin as kushërinjtë e parë

Kam lindur në kohë kur flisnim me gojë në grusht të frikësuar se po na dëgjojnë

Dhëmbët dhe dhëmballet tona gjithmonë të prishura.

Kam lindur në kohë kur mbanim rradhë për bukë, për qumësht dhe për vajguri

Kam lindur në kohë kur në nevojtore edhe gatuanim edhe dhjesnim

Kam lindur në kohë kur ishte e natyrshme pyetja ;

A ke pas lugë kosi për ata fëmijë?

Kam lindur në kohë kur prinderit tanë jargaviteshin për të marrë një autorizim

Që të mund të blinin me paratë e tyre një televizor i cili merrte vetëm një stacion

që e hapte programin ne oren 6.00 të pasdites dhe e mbyllte në orën 10.00 të darkës.

Ditën e djelë qe festë e madhe sidomos për ne fëmijët

se programi niste në orën 10 të paradites

dhe zgjaste deri në oren dy të drekës .

Lajmet dhe koha ishin të përditshme, të njëjta, nuk ndryshonin kurrë,

Nuk mund të bënte kohë e keqe në shtetin komunist

Sukseset dhe arritjet I shihnim vetëm në televizorin që prindërit tanë e blinin me shumë mund,

duke u jargavitur para zyrtarëve të partisë shtet që ta siguronin atë autorizimin e frikshëm.

Kam lindur në ato kohë kur kacavireshim taracave dhe pemëve

për të varur antena të sajuara me tasa konservash që ti kapnim sinjalet e stacioneve

të armiqve që të kushtonin në rastin më të mirë debim- internimin .

Kam lindur në kohë kur ishte luks të kishe një frigorifer edhe pse s’kishe çka të fusje në të

Nënat tona të ngrata e përdornin si “dollap” e fusnin në të pakot e sheqerit, orizit dhe makaronave.

Kam lindur në kohë kur raftet e librarive të qyteteve tona të mjera

Ishin dëng me vepra të qoftë largut

edhe pse ai vet kurrë se shkroj qoftë edhe një rrjeshtë të vetëm

Poshtë banakut shiteshin ato pak libra të klasikëve të letërsisë botërore që botoheshin me tirazh të ulët.

Kam lindur në kohë kur fjala “parti” ishte e njëjtësuar me fjalën “nanë” dhe emri I diktatorit identifikohej me emrin e babës.

Në rastë se e doje jashtë derës së shpisë

më shumë nanën e babën se partinë dhe burrin e saj.

Siguroje një leje-qëndrimi për 8 deri në 25 vite në Spac, Burrel, Bulzqizë , Qafë Bari a gjetkë.

Kam lindur në kohë kur partia shtet farkëtoj “njëriun e ri” që fatkeqësisht

I mbijetoj Shekullit të XX-të

Dhe po mbretëron edhe në mijëvjecarin e ri.

“Njëriu I ri” është ai që e shohim përditë

Në ekranet e televizioneve që kanë mbirë si shtogu pas nevojtoreve.

Është ai që si ushujza “pinë” gjakun e të sëmurëve talasemikë

Është ai që vretë, pretë dhe bërtet në emër të togëfjalëshit “Liri Demokraci”

Kam lindur në kohë të liga,

Kam jetuar në kohë të vrullshme,

Po jetoj në kohë të turbullta

Do të vdes një ditë dhe do ta jetoj kohën time të pajetuar.

Ps:Fotoja është shkrepur në burgun e Spaçit para disa vitesh, poezia është shkruar gjithashtu para pese vitesh ateherë kur mbusha një gjysëm shekulli.