Vjen një kohë kur, për një arsye ose një tjetër, ne lëshohemi pas zakoneve të këqija. Ne e dimë që këto do të na dëmtojnë, dhe megjithatë, të nxitur nga vetëdija jonë, ne gjithsesi vazhdojmë, të bindur se herët a vonë do të jemi në gjendje të ndalemi. Megjithatë, herë të tjera, këto janë aq të rrënjosura në jetën tonë të përditshme sa që ne as nuk e kuptojmë se sa po e sabotojmë veten.
Ne fshihemi pas asaj “Unë ndalem kur dua”, kur në realitet, e vërteta e vetme është se nuk mund ta bëjmë më. Ne i jemi nënshtruar diçkaje jo të shëndetshme që vetëm minon mirëqenien tonë. Sepse mbase ishim të magjepsur nga ajo, sepse ishim të bindur se nuk do të zgjaste shumë. Përveçse, kur bëhemii skllevër të zakoneve tona.
Dhe si të dalësh vërtet nga kjo? Vetë-disiplina dhe vullneti sigurisht që ndihmojnë, por vetëm në një periudhë afatshkurtër. Sepse vjen ai moment kur, për lodhje ose për ndonjë arsye tjetër, ju hidhni peshqirin. Sepse është më lehtë të heqësh dorë sesa të vazhdosh luftën. Kështu që është thelbësore të përcaktohet para së gjithash ajo që duam me të vërtetë.
Sepse kur nuk e bëjmë vijnë zakonet e këqija që na mbushin boshllëqet, ndërsa ne luftojmë në kërkim të asaj lumturie dhe të të gjitha gjërave që dëshirojmë, të cilat duket se nuk mbërrijnë kurrë.
Frazat “Dua të humbas peshë” ose “Dua të ndaloj shtyrjen e gjërave” që i përsërisim vetes kur duam të ndryshojmë nuk do të na ndihmojnë në asnjë mënyrë: ato janë shumë të përgjithshme dhe madje të padobishme. Për të dalë nga zakonet e këqija duhet të mësojmë të përcaktojmë qëllime, me qëllime të matshme, edhe nëse janë ambicioze.
Por mbi të gjitha duhet të gjejmë motivimet e duhura, sepse ato janë që na japin forcën për të vazhduar dhe për të mos u dorëzuar pas javëve të para. Dhe, përsëri, mësojmë të zëvendësojmë zakonet e këqija me diçka të re dhe mbi të gjitha të mirë, duke bërë diçka që na jep kënaqësi dhe që arrin të plotësojë ato boshllëqe të famshme.
Ne mund të ndalemi kur të duam, vetëm nëse kemi vetëdijen dhe forcën për ta bërë këtë. Të mos dorëzohemi. Dhe nëse biem, le të ngrihemi. Zakonet e këqija nuk u formuan brenda natës dhe ne nuk do t’i eliminojmë ato me një kërcitje të gishtave. Vullneti, këmbëngulja dhe qëndrueshmëria do të jenë aleatët tanë më të mirë.